Tilki ile Oduncu

Bir sürek avında, tazılarını önüne katan avcılar bir tilkiyi kovalamaya başlamışlar. Tilki, ormanda odun toplayan bir oduncuya yaklaşmış. Ondan, kendisini saklamasını istemiş. Oduncu da ona kendi kulübesini göstermiş. Tilki kulübeye gidip bir köşeye saklanmış.

Biraz sonra avcılar da gelmişler. Oduncuya, tilkiyi görüp görmediğini sormuşlar. Oduncu:

— Görmedim, demiş. Ama parmağıyla da kulübeyi göstermiş.

Avcılar, oduncunun işaretini anlamamışlar. Oduncunun sözüne inanıp, parmağının gösterdiği yöne doğru giderek oradan uzaklaşmışlar.

Tilki, onların gittiğini anlayınca kulübeden çıkmış. Oduncuya hiçbir şey demeden uzaklaşmaya başlamış. Oduncu bu duruma pek öfkelenmiş:

— Nankör hayvan! demiş. Böyle mi yapılır? Canını bana borçlusun. Bir teşekkür bile etmeyecek misin?

Tilki başını çevirerek:

— Teşekkür mü? Davranışların da sözlerin gibi güzel olsaydı, teşekkür ederdim. Hem de binlerce kere teşekkür eder öyle giderdim, demiş. Sonra da oradan hızla uzaklaşmış.

Bu masalda verilen öğüt: Gerçek iyilik sadece sözle değil, davranışlarımızda da aynı tutarlılığın olmasıyla gerçekleşir.