Elma Ağacı ve Bülbül

Bir varmış bir yokmuş pireler berber iken develer tellal iken, evvel zaman içinde kalbur saman içinde, çok uzak diyarlarda birçok elma ağacının olduğu bir orman varmış. Okadar güzel bir ormanmış ki herkes onların yanına gelip elmalarımda yer eğlenirlermiş. Bir gün birileri gelip ormandaki tüm ağaçları kesmeye başlamış. Bitek üzgün bir elma ağacını ormanlık alanlarda yalnız bırakmışlar.

Arkadaşları birer birer düşerken oda çok üzülüyordu. Sonunda, kırık dalları olan işe yaramaz hiç meyve vermeyen bir küçük bir ağaç olarak yapayalnız kaldı. O kadar üzgün ve perişandı ki hiç bir dalı yeşermiyordu hepsi kurumuştu, mis gibi kokusu gitmişti. Bir gün güzel sesli küçük bülbül kuşu gelip bu kurumuş elma ağacının etrafında dolanıp dolanıp mutsuz olduğunu görünce bir dalına konu vermiş.

Bu bülbül “Merhaba, neden hiç konuşmuyorsun?” diye sormuş. Elma ağacı kuru dalına konan bülbülü görünce çok şaşırmış. Başlamış mutsuzluğun sebebi anlatmaya. Ağaç demiş ki “Bütün arkadaşlarımı birer birer kestiler ve ben burada yalnız kaldım. Ben bu yüzden çok cansız ve enerjisiz kaldım. Artık konuşasım bile gelmiyor. Bülbül de ağaca dedi ki “Yani buna kızgın mısın?” evet hemde çok. Artık hiç bir insanda yanıma gelip oturmuyor.

Kimse sohbete gelmiyor. Elmalarımda olmadığı için toplamaya bile gelmiyorlar. Neden mutsuz olmayayım. Daha ne olsun demiş. Bülbül ağaca dönüp demiş ki Ağaç kardeş, kendini güzelleştirmek senin elinde. Ağaç kızmış, demiş ki nasıl benim elimde. Benim elimde falan değil diyerek kızgınlığını belirtmiş. Bülbül ise söyle karşılık vermiş. Evet, senin elindedir. Her şeyden önce arkadaşlarını geri getiremeyiz.

Hem, hep iyi şeyler düşünmez isen nasıl güzel şeyler olsun ki. Yeniden meyvelerin olduğunu, herkesin gölgende dinlediğini ve herkesin piknik yaptığını göreceksin. Mutlu hissetmek mutluluk getirir diye karşılık vermiş. Mutsuz elma ağacı kısa bir süre düşündükten sonra güzel bülbül kuşuna hak vermiş ve bundan sonra artık üzülmemeye karar vermiş. Artık hep güzel şeyler düşünmeye başlamış ve kısa süre sonra yapraklar önce yeşile dönmeye, ardından yeni çiçekleri çıkmaya başlamış. Zamanla o kadar büyümüş ve gelişmiştir ki, artık herkes sıcak bir yaz gününde gölgesinden dinlenmek için yararlanır.

Piknik yapmaya gelen kişiler olmuş. Elmaları da çıkan bu güzel ağacın meyvelerini toplamaya gelen çocuklar etrafında koşuşturup eğlenmişler aradan bir yıl geçtikten sonra bu güzel ağacın ziyaretine gelen bülbül ağaçla konuşmaya başlamışlar. Elma ağacı ona teşekkür etmiş. Eğer o olmasaymış, hayatta mutlu kalamayacağını dile getirmiş.

Bu kadar kısa sürede değiştiğine kendisi de inanamayan elma ağacı düşüncelerinin hayatını nasıl etkileyeceğini düşündü ve o günden sonra hiçbir şey için üzülmeye sevmeyeceğini öğrendi. Hayat her zaman güzeldir. Gökten üç elma düştü. Biri hikâye okuyucuları için, biri dinleyiciler için ve biri de tüm iyi insanlar için.