Kayıp Balonun Peşinde
Kayıp Balonun Peşinde – 3 Yaş Masalları
Bir sabah, güneş altın gibi parlıyordu.
Minik Elif, elinde kırmızı bir balonla bahçeye çıktı.
Balonu çok seviyordu. Ona isim bile vermişti: Pofuduk.
Pofuduk sabah rüzgarında tatlı tatlı sallanıyordu.
Elif, balonun ipini sımsıkı tutuyordu. Çünkü annesi demişti ki:
“Rüzgar bazen çok yaramaz olur. Elinden kaptı mı, peşinden uçar gider.”
Ama Elif o sabah biraz dikkatini dağıttı.
Bahçedeki kelebeği görünce “Aaaa ne güzel!” diye eğildi.
İşte o anda… Pofuduk uçtu!

Rüzgar ve Kırmızı Balon – 3 Yaş Masalları
Rüzgar bir “vuuuvv” sesiyle esti.
Balon “Pısssss” diye gökyüzüne doğru yükseldi.
Elif başını kaldırdı, gözleri büyüdü:
“Pofuduuuuk! Dur! Bekleee!”
Ama Pofuduk gökyüzünde salına salına uzaklaştı.
Elif’in gözleri doldu, ama hemen toparlandı.
“Ben onu bulurum! Nerede olursa olsun!”
Küçük Bir Keşif Başlıyor – Çocuk Masalları
Elif önce komşuları Fatoş Teyze’ye gitti.
“Fatoş Teyze, gökyüzünde kırmızı bir balon gördün mü?”
Fatoş Teyze gözlüklerini düzeltti:
“Hayır Elif’ciğim, ama kuzular çok heyecanlıydı bu sabah. Belki onlar görmüştür.”
Elif, ahıra koştu.
Küçük kuzu “Meee!” dedi.
Elif “Pofuduk’u gördün mü?” diye sordu.
Kuzu başını salladı. Elif bunu “evet” gibi anladı!
Hemen arkasına takıldı.

Hayvan Dostlarıyla Balonun Peşinde
Yolda tavuklarla karşılaştılar.
Tavuk “Gıt gıt gıdak!” dedi. Elif sordu:
“Balonumu gördün mü?”
Tavuk gagasıyla gökyüzünü işaret etti.
Elif göğe baktı ama Pofuduk görünmüyordu.
Sonra inek “Mööö!” diyerek su kenarına doğru yürüdü.
Elif de peşinden gitti.
Gölde balonun yansıması gibi bir şey gördü ama… bu sadece bir yapraktı.
Bilge Ağaç ile Sohbet – Masal Oku
Elif yorulmuştu. Bir ağacın gölgesine oturdu.
O sırada ağacın dalları hışırdadı.
Sanki ağaç konuşuyordu:
“Balonun kalbinde saklı Elif. O senin sevginle doluydu, seni unutmaz.”

Elif şaşırdı ama tebessüm etti.
Ağaca sarıldı ve şöyle dedi:
“Ben pes etmeyeceğim. Pofuduk beni bekliyor!”
Mutlu Son: Sürpriz Gökyüzü
Tam eve dönerken gökyüzünde bir şey gördü…
Küçük, kırmızı bir nokta.
Gittikçe büyüdü, yaklaştı…
Ve evin çatısında ipi bir dala dolanmış, Pofuduk!
Elif ellerini havaya kaldırdı:
“Pofuduk! Geri döndün!”
Babası merdiveni getirdi. Elif dikkatlice yukarı çıktı ve balonunu tuttu.
“Seni kaybettim sandım ama buldum. Artık daha sıkı tutacağım!”

Pofuduk sanki “Fışşş” diye gülüyormuş gibi ses çıkardı.
Elif güldü, annesi güldü, hatta inek bile “Möö!” dedi.
Masalın Öğretisi
Bazen bir şeyleri kaybedebiliriz. Ama sabırla, sevgiyle ve kararlılıkla ararsak, çoğu zaman onları yeniden buluruz.
Ve en önemlisi: Vazgeçmemek her zaman bir adım daha yaklaştırır.